บทที่ 81

เสียงดังออกมาจากโทรศัพท์อย่างไม่ทันตั้งตัว ตอนที่เสิ่นอวิ๋นอู้คิดจะกดปิดก็ไม่ทันเสียแล้ว

พอเธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ข้อความเสียงก็เล่นจบไปโดยอัตโนมัติแล้ว

เสิ่นอวิ๋นอู้: “...”

นี่มันอะไรกันเนี่ย? เธอนึกว่าซวงซวงไปจัดการธุระเสร็จแล้ว กลับมาคงจะมาบ่นด่าเจ้านายเฮงซวยคนไหนให้ฟังอีกแล้ว ใครจะไปคิดว่าเธอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ